12 Pułk Artylerii Pancernej

12 Pułk Artylerii Pancernej
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1951
Rozformowanie	1957 (jako 33 bczapanc)
Organizacja

Rodzaj wojsk	Wojska pancerne
Podległość	Pomorski Okręg Wojskowy 8 Dywizja Zmechanizowana

12 Pułk Artylerii Pancernej (12 papanc) – oddział wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.

Pułk sformowany został w 1951 roku, w garnizonie Trzebiatów, w składzie 8 Drezdeńskiej Dywizji Zmechanizowanej^[1], na bazie batalionu dział pancernych SU-85 z 9 pułku czołgów średnich. W 1955 roku pułk przeformowany został w 33 batalion czołgów i artylerii pancernej według etatu Nr 5/167 o stanie 519 wojskowych i 11 pracowników cywilnych. Latem 1957 roku jednostka została rozformowana^[2].

Struktura organizacyjna pułku

dowództwo i sztab^[3]
dwa bataliony artylerii pancernej (jeden skadrowany)
batalion czołgów ciężkich
batalion fizylierów
kompania technicznego zaopatrzenia
pluton saperów

Przypisy

↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 430.
↑ Andrzej Wojtaszak: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. s. 174.
↑ Etat Nr 5/85 z 3 marca 1951 roku

Bibliografia

Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń, Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.

Wojska pancerne ludowego Wojska Polskiego

Korpusy pancerne	1 Drezdeński KPanc 1 KPanc (1949–1951) 2 KPanc
Dywizje pancerne	5 10 11 16 19 20
Brygady pancerne	1 2 3 4 16
Pułki czołgów	1 2 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 13 15 16 18 20 22 23 24 25 26 26 27 28 29 30 33 35 51 58 60 68 71 73
Bataliony rozpoznawcze	1 2
Pułki artylerii pancernej	10 12 13 14 17 24 25 26 27 28 (23) 31 46 49 51 52
Dywizjony artylerii pancernej	1 2 3 4 5 6 7 10 11 12
Wyposażenie	T-70 PT-76 T-34-85 T-54 T-55 T-72 IS-2 IS-3 SU-57 SU-76 SU-85 SU-100 ISU-122 ISU-152 ASU-85

Ludowe Wojsko Polskie

Rodowód	Związek Patriotów Polskich PSZ w ZSRR (1943–1944) Armia Ludowa
Instytucje centralne	Naczelne Dowództwo (1944) Sztab Główny ND Główny Sztab Formowania Szefostwo Mobilizacji i Uzupełnień Główny Zarząd Polityczno-Wychowawczy Główne Kwatermistrzostwo
Formacje	1 AWP 2 AWP piechota na froncie wsch. broń pancerna na froncie wsch. artyleria na froncie wsch. Wojska Ochrony Pogranicza Wojskowa Służba Wewnętrzna
Struktura organizacyjna	OdB 1 Korpusu PSZ w ZSRR OdB WP w 1949 OdB WP w okresie stalinizmu OdB WP na przełomie lat 50/60 XX w. WP w latach 80.
Działania wojsk	bitwa pod Lenino przyczółki pod Dęblinem i Puławami przyczółek warecko-magnuszewski przyczółki warszawskie Praga Warszawa przełamanie Wału Pomorskiego operacja pomorska bitwa o Kołobrzeg forsowanie Nysy operacja łużycka forsowanie Odry operacja berlińska GO Rzeszów akcja „Wisła” GO Wisła Poznański Czerwiec Operacja „Dunaj” Grudzień 1970 wzgórza Golan stan wojenny w Polsce
Stalinizm w wojsku	Główny Zarząd Informacji obława augustowska walka z partyzantką niepodległościową i antykomunistyczną proces Tatar-Utnik-Nowicki proces generałów Uroczysko Baran Wojskowy Korpus Górniczy Kwatera na Łączce
Szkolnictwo wojskowe	ASG WAP WAT WAM WSOWOP WSOWZ SOR TOSWLot COS WSW