Alex O’Brien
Państwo | Stany Zjednoczone | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 7 marca 1970 | ||
Wzrost | 185 cm | ||
Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend | ||
Status profesjonalny | 1992 | ||
Zakończenie kariery | 2003 | ||
Gra pojedyncza | |||
Wygrane turnieje | 1 | ||
Najwyżej w rankingu | 30 (21 lipca 1997) | ||
Australian Open | 2R (1995, 1998) | ||
Roland Garros | 2R (1993, 1994) | ||
Wimbledon | 3R (1997) | ||
US Open | 3R (1996) | ||
Gra podwójna | |||
Wygrane turnieje | 13 | ||
Najwyżej w rankingu | 1 (8 maja 2000) | ||
Australian Open | F (1996, 1997) | ||
Roland Garros | 3R (1996) | ||
Wimbledon | QF (1999, 2000) | ||
US Open | W (1999) | ||
|
William Alexander „Alex” O’Brien (ur. 7 marca 1970 w Amarillo) – amerykański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, zwycięzca US Open 1999 w grze podwójnej, lider rankingu ATP deblistów, olimpijczyk z Sydney (2000).
Kariera tenisowa
Jako zawodowy tenisista O’Brien występował w latach 1992–2003. Łącznie na kortach zarobił 3 535 415 dolarów amerykańskich[1]
Swoje jedyne turniejowe zwycięstwo rangi ATP World Tour w grze pojedynczej odniósł w 1996 roku w New Haven. W drodze do finału wyeliminował m.in. nr 4. w rankingu singlistów, Jewgienija Kafielnikowa. W meczu o tytuł pokonał 7:6(6), 6:4 Jana Siemerinka.
Swój pierwszy tytuł w grze podwójnej wywalczył w 1994 roku podczas turnieju w Cincinnati, grając wspólnie ze Sandonem Stollem. W 1999 roku wygrał deblowy US Open, pokonując w finale razem z Sébastienem Lareau duet Mahesh Bhupathi–Leander Paes 7:6(7), 6:4[2]. Na koniec roku zwyciężył w Tennis Masters Cup, wygrywając z parą Bhupathi–Paes 6:3, 6:2, 6:2. Łącznie O’Brien wygrał 13 turniejów rangi ATP World Tour w grze podwójnej oraz uczestniczył w 20 finałach, w tym finałach Australian Open w 1996 i 1997 roku oraz US Open w 1995 roku.
Występował na igrzyskach olimpijskich w Sydney (2000). Grając w parze z Jaredem Palmerem odpadli w 2 rundzie rywalizacji deblistów (w 1 rundzie mieli wolny los).
Był również reprezentantem swojego kraju w Pucharze Davisa.
W rankingu gry pojedynczej O’Brien najwyżej był na 30. miejscu (21 lipca 1997), a w klasyfikacji gry podwójnej na 1. pozycji (8 maja 2000). Na szczycie listy deblowej znajdował się łącznie przez 5 tygodni.
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (1–0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 18 sierpnia 1996 | New Haven | Twarda | Jan Siemerink | 7:6(6), 6:4 |
Gra podwójna (13–20)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 9 stycznia 1994 | Oʻahu | Twarda | Jonathan Stark | Tom Nijssen Cyril Suk | 4:6, 4:6 |
Finalista | 2. | 27 lutego 1994 | Scottsdale | Twarda | Sandon Stolle | Jan Apell Ken Flach | 0:6, 4:6 |
Zwycięzca | 1. | 14 sierpnia 1994 | Cincinnati | Twarda | Sandon Stolle | Wayne Ferreira Mark Kratzmann | 6:7, 6:3, 6:2 |
Finalista | 3. | 12 lutego 1995 | San Jose | Twarda (hala) | Sandon Stolle | Jim Grabb Patrick McEnroe | 6:3, 5:7, 0:6 |
Finalista | 4. | 14 maja 1995 | Pinehurst | Ceglana | Sandon Stolle | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 2:6, 4:6 |
Finalista | 5. | 9 września 1995 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Sandon Stolle | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 3:6, 3:6 |
Finalista | 6. | 27 stycznia 1996 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Sébastien Lareau | Stefan Edberg Petr Korda | 5:7, 5:7, 6:4, 1:6 |
Finalista | 7. | 16 czerwca 1996 | Londyn | Trawiasta | Sébastien Lareau | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 3:6, 6:7 |
Zwycięzca | 2. | 27 października 1996 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Sébastien Lareau | Jacco Eltingh Paul Haarhuis | 3:6, 6:4, 6:3 |
Finalista | 8. | 17 listopada 1996 | Doubles Championship, Hartford | Dywanowa (hala) | Sébastien Lareau | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 4:6, 7:5, 2:6, 6:7 |
Finalista | 9. | 25 stycznia 1997 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Sébastien Lareau | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:4, 5:7, 5:7, 3:6 |
Zwycięzca | 3. | 2 marca 1997 | Filadelfia | Twarda (hala) | Sébastien Lareau | Ellis Ferreira Patrick Galbraith | 6:3, 6:3 |
Finalista | 10. | 27 kwietnia 1997 | Orlando | Ceglana | Jeff Salzenstein | Mark Merklein Vince Spadea | 4:6, 6:4, 4:6 |
Finalista | 11. | 18 maja 1997 | Rzym | Ceglana | Byron Black | Mark Knowles Daniel Nestor | 3:6, 6:4, 5:7 |
Zwycięzca | 4. | 27 lipca 1997 | Los Angeles | Twarda | Sébastien Lareau | Mahesh Bhupathi Rick Leach | 7:6, 6:4 |
Finalista | 12. | 3 sierpnia 1997 | Montreal | Twarda | Sébastien Lareau | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 6:7, 3:6 |
Finalista | 13. | 17 sierpnia 1997 | New Haven | Twarda | Sébastien Lareau | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 4:6, 7:6, 2:6 |
Finalista | 14. | 5 października 1997 | Pekin | Twarda (hala) | Jim Courier | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 5:7, 6:7 |
Finalista | 15. | 29 marca 1998 | Miami | Twarda | Jonathan Stark | Ellis Ferreira Rick Leach | 2:6, 4:6 |
Zwycięzca | 5. | 12 kwietnia 1998 | Hongkong | Twarda | Byron Black | Neville Godwin Tuomas Ketola | 7:5, 6:1 |
Finalista | 16. | 3 maja 1998 | Atlanta | Ceglana | Richey Reneberg | Ellis Ferreira Brent Haygarth | 3:6, 6:0, 2:6 |
Finalista | 17. | 23 sierpnia 1998 | New Haven | Twarda | Sébastien Lareau | Wayne Arthurs Peter Tramacchi | 6:7, 6:1, 3:6 |
Zwycięzca | 6. | 1 listopada 1998 | Stuttgart | Twarda (hala) | Sébastien Lareau | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 6:3, 3:6, 7:5 |
Zwycięzca | 7. | 10 stycznia 1999 | Doha | Twarda | Jared Palmer | Piet Norval Kevin Ullyett | 6:3, 6:4 |
Finalista | 18. | 21 lutego 1999 | Memphis | Twarda (hala) | Sébastien Lareau | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 8. | 13 czerwca 1999 | Londyn | Trawiasta | Sébastien Lareau | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:3, 7:6(3) |
Zwycięzca | 9. | 11 września 1999 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Sébastien Lareau | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 7:6(7), 6:4 |
Zwycięzca | 10. | 7 listopada 1999 | Paryż | Dywanowa (hala) | Sébastien Lareau | Paul Haarhuis Jared Palmer | 7:6(7), 7:5 |
Zwycięzca | 11. | 21 listopada 1999 | Doubles Championship, Hartford | Dywanowa (hala) | Sébastien Lareau | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 6:3, 6:2, 6:2 |
Finalista | 19. | 9 stycznia 2000 | Doha | Twarda | Jared Palmer | Mark Knowles Maks Mirny | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 12. | 19 marca 2000 | Indian Wells | Twarda | Jared Palmer | Paul Haarhuis Sandon Stolle | 6:4, 7:6(5) |
Zwycięzca | 13. | 20 sierpnia 2000 | Waszyngton | Twarda | Jared Palmer | Andre Agassi Sarkis Sarksjan | 7:5, 6:1 |
Finalista | 20. | 25 lutego 2001 | Memphis | Twarda (hala) | Jonathan Stark | Bob Bryan Mike Bryan | 3:6, 6:7(3) |
Przypisy
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Alex O’Brien Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-14)]. (ang.).
- p
- d
- e
- p
- d
- e
1901–1910 | |
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1940 | |
1941–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |