Alojzy Winiarz
 Alojzy Winiarz (przed 1907) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 1868 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 20 sierpnia 1912 | ||
| Narodowość | polska | ||
| |||
Alojzy Winiarz (ur. 1868 we Lwowie, zm. 20 sierpnia 1912 we Lwowie[1]) – polski prawnik, historyk.
Życiorys
Był absolwentem studiów prawniczych na Uniwersytecie Lwowskim, uczniem Oswalda Balzera[1], w 1890 uzyskał stopień doktora praw[2]. Następnie kontynuował studia historyczne w Berlinie i Wiedniu. W 1896 uczestniczył w tzw. Ekspedycji Rzymskiej Akademii Umiejętności[1][2]. Habilitował się w 1897 na podstawie pracy Rzecz o zwodzie zwyczajów prawnych mazowieckich układu Wawrzyńca z Prażmowa, w latach 1897-1901 pracował jako adiunkt w Archiwum Akt Grodzkich i Ziemskich we Lwowie[2]. Od 1901 był sekretarzem Uniwersytetu Lwowskiego[2]. Pełniąc to stanowisko w styczniu 1907 został ranny w głowę podczas ataku studentów narodowości rusińskiej (hajdamaków) na uczelnię[3]. Zamieszkiwał przy ulicy Mochnackiego we Lwowie, gdzie następnie zgromadzili się licznie polscy studenci w manifestacji wspierającej rannego Winiarza[4]. Od 1908 był kierownikiem, od 1910 dyrektorem Archiwum Państwowego we Lwowie, równocześnie kontynuował działalność dydaktyczną w zakresie prawa polskiego i prawa niemieckiego[2].
Od 1902 do 1905 był sekretarzem generalnym Polskiego Towarzystwa Historycznego[1].
Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[5].
Publikacje
- Sądy boże w Polsce (1891)[6]
- O zwodzie zwyczajów prawnych mazowieckich układu Wawrzyńca z Prażmowa (1895)
- Polskie prawo dziedziczenia kobiet w wiekach średnich (1897)
- Polskie prawo majątkowe-małżeńskie w wiekach średnich (1898)
- Sądownictwo Rektora Uniwersytetu Krakowskiego w wiekach średnich (1900)
- Erbleihe und Rentenkauf in Österreich ob und unter der Enns im Mittelalter (1906)[7]
- Z dziejów archiwum Namiestnictwa we Lwowie (1909)
Przypisy
- ↑ a b c d Słownik historyków polskich, wyd. Wiedza Powszechna, Warszawa 1994, s. 557 (biogram autorstwa Lecha Krzywiaka)
- ↑ a b c d e Alojzy Winiarz. „Gazeta Sądowa Warszawska”. Nr 40, s. 1-2, 5 października 1912.
- ↑ Hajdamacy na lwowskim uniwersytecie. „Nowości Illustrowane”. Nr 5, s. 2, 2 lutego 1907.
- ↑ Hajdamacy na lwowskim uniwersytecie. „Nowości Illustrowane”. Nr 5, s. 3, 4, 2 lutego 1907.
- ↑ Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 374. ISBN 83-04-02817-4.
- ↑ Sądy boże w Polsce. books.google.pl. [dostęp 2019-01-18].
- ↑ Erbleihe und Rentenkauf in Österreich ob und unter der Enns im Mittelalter. books.google.pl. [dostęp 2019-01-18].
