|
Data i miejsce urodzenia | 18 maja 1969 Presidente Prudente |
Wzrost | 184 cm |
Pozycja | obrońca |
Informacje klubowe |
Klub | Boliwia (selekcjoner) |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1989–1992 | São Paulo | 64 | (4) | 1992 | Albacete | 12 | (1) | 1993–1995 | Palmeiras | 59 | (3) | 1996 | Kashiwa Reysol | 24 | (0) | 1997 | Corinthians | 12 | (2) | 1998–2002 | Roma | 107 | (2) | 2002–2004 | Beşiktaş | 56 | (2) | 2004–2005 | Santos | 7 | (0) | 2005–2006 | Juventude | 52 | (2) | 2007 | Santos | 1 | (0) | | W sumie: | 394 | (16) | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1991–2001 | Brazylia | 37 | (3) | |
Kariera trenerska |
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Dorobek medalowy |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Antônio Carlos Zago (ur. 18 maja 1969 w Presidente Prudente) – piłkarz brazylijski grający na pozycji środkowego obrońcy. Posiada również obywatelstwo włoskie.
Kariera klubowa
Zago pochodzi z miasta Presidente Prudente lezącego w stanie São Paulo. Piłkarską karierę rozpoczął w stolicy stanu w mieście São Paulo, w tamtejszym klubie São Paulo FC. W 1990 roku w wieku 21 lat zadebiutował w pierwszej lidze brazylijskiej i od czasu debiutu często grał w pierwszym składzie. W 1991 roku wywalczył mistrzostwo stanowe, a także mistrzostwo Brazylii. Ten drugi sukces powtórzył także rok później. W 1992 roku wygrał także Copa Libertadores (0:1, 1:0, 1:1 i wygrana po serii rzutów karnych z argentyńskim Newell’s Old Boys).
Latem 1992 po obu sukcesach Zago wyjechał do Europy i przeszedł do hiszpańskiego Albacete Balompié. W Primera División zadebiutował 6 września w przegranym 3:4 meczu z Sevillą. Pobyt w Hiszpanii nie był jednak udany i już zimą Antônio wrócił do Brazylii, tym razem zostając zawodnikiem SE Palmeiras. W 1993 roku wywalczył kolejne trzy trofea w swojej karierze – mistrzostwo stanu São Paulo, mistrzostwo kraju, a także Torneio Rio-São Paulo. W 1994 roku po raz kolejny zdobył pierwsze dwa z nich. W 1996 roku Antônio drugi raz zdecydował się na wyjazd z kraju i wybór padł na Japonię. Przez rok kopał piłkę w Kashiwie Reysol, z którą zajął 5. miejsce w J-League. W 1997 roku ponownie wrócił do ojczyzny i rok spędził w kolejnym klubie z rodzinnego miasta, tym razem w Corinthians Paulista, z którym wywalczył prymat w tamtejszym stanie.
Zimą 1998 Zago podpisał kontrakt z włoską Romą. Do zespołu ściągnął go Zdeněk Zeman, ówczesny czeski szkoleniowiec tego zespołu, by wzmocnić defensywę drużyny. W Romie spotkał swoich czterech rodaków – Aldaira, Cafu, Paulo Sérgio oraz Vágnera. W Serie A swój pierwszy mecz Antônio rozegrał 11 lutego, gdy Roma pokonała 3:1 US Lecce. W swoim pierwszym sezonie zajął z Romą 4. miejsce w lidze. W sezonie 1998/1999 zadebiutował w Pucharze UEFA (ćwierćfinał) i miał już pewne miejsce na środku obrony „giallorossich”. Największe sukcesy osiągnął jednak za kadencji trenera Fabia Capella. W 2001 roku przyczynił się do pierwszego od 1983 roku mistrzostwa Włoch dla Romy (rozegrał 28 spotkań), a następnie zdobył Superpuchar Włoch.
Latem 2002 Zago odszedł z Romy i trafił do tureckiego Beşiktaşu JK, gdzie grał z kolejnymi rodakami Ronaldo Guiaro i Amaralem. Największym sukcesem za czasów gry w Stambule było mistrzostwo Turcji w 2003 roku. W 2004 roku Zago znów zaczął grać w ojczyźnie i tym razem przeszedł do Santosu FC. W tym samym sezonie został mistrzem Brazylii, po raz czwarty w karierze. W latach 2005–2006 występował w brazylijskim średniaku, EC Juventude, a w 2007 powrócił do Santosu, z którym wygrał Campeonato Paulista. W tym samym roku zakończył karierę.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Brazylii Zago zadebiutował 30 października 1991 roku w wygranym 3:1 meczu z Jugosławią. W kadrze Brazylii zagrał 26 meczów i zdobył 2 gole. W 1999 roku osiągnął z nią swój jedyny sukces – wygrał Copa América 1999. Na boiskach Paragwaju wystąpił w niemal wszystkich meczach, w tym także w wygranym 3:1 finale z Urugwajem.
Bibliografia
- Antônio Carlos Zago w bazie National Football Teams (ang.)
Obecni selekcjonerzy reprezentacji zrzeszonych w
CONMEBOL Składy reprezentacji Brazylii