Caproni Ca.60 Transaero
![]() | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | Włochy | ||
---|---|---|---|
Producent | Caproni | ||
Konstruktor | Giovanni Caproni | ||
Typ | samolot pasażerski dalekiego zasięgu | ||
Konstrukcja | potrójny trójpłatowiec o konstrukcji drewnianej w układzie latającej łodzi | ||
Załoga | 8 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 1921 | ||
Lata produkcji | nie skierowany do produkcji | ||
Liczba wypadków • w tym katastrof | 1 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 8 silników Liberty L-12 | ||
Moc | 293 kW (400 KM) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 30,00 m | ||
Długość | 23,50 m | ||
Wysokość | 9,10 m | ||
Powierzchnia nośna | 836 m² | ||
Masa | |||
Startowa | 25 000 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 112 km/h (według niektórych źródeł[według kogo?] 130 lub nawet 145 km/h) | ||
Prędkość przelotowa | 110 km/h | ||
Zasięg | 660 km | ||
Dane operacyjne | |||
Liczba miejsc | |||
60-100 osób | |||
Użytkownicy | |||
Włochy | |||
Rzuty | |||
![]() | |||
|
Caproni Ca.60 Transaero – włoski samolot pasażerski, planowany do obsługi połączeń transatlantyckich ze 100 osobami na pokładzie, skonstruowany w 1921 r. przez Capronniego[1].
Historia
Caproni Ca.60 był wielką latającą łodzią o bardzo oryginalnej konstrukcji: do ogromnego kadłuba przymocowane były trzy rzędy potrójnych skrzydeł, dzięki czemu samolot stawał się prawdziwym potrójnym trójpłatowcem. Powierzchnia nośna samolotu wynosiła aż 836 m² (ponad dwa razy więcej niż B-52). Środkowe płaty połączone były dwoma równoległymi, kwadratowymi wzmocnieniami, na końcu których zainstalowano osiem silników Liberty L-12 o mocy 400 KM każdy, mających zapewnić odpowiednią moc. Cztery z tych silników miały śmigła ciągnące, cztery zaś – pchające. Z boku samolotu zamontowane były dwa duże pływaki, mające zapewnić stabilność. W kadłubie przewidziano miejsca dla 100 osób, co było jak na owe czasy liczbą ogromną. Zgodnie z zamierzeniami, Ca.60 miał stanowić swoisty "latający dom". Cała koncepcja oparta była na sprawdzonych w okresie I wojny światowej rozwiązaniach, stosowanych m.in. w trzypłatowych bombowcach Caproni Ca.4.[potrzebny przypis]
Zbudowano tylko jeden egzemplarz samolotu. Prototyp wykonał jeden krótki lot 4 marca 1921 r. na jeziorze Maggiore[2][3], jednak po wzniesieniu się na wysokość zaledwie 18 metrów, samolot spadł do wody i rozbił się. Pilot, Federico Semprini, przeżył[4]. Wkrótce potem rozpoczęto odbudowę samolotu, jednak wszystkie prace przerwał pożar, który wybuchł z niewyjaśnionych przyczyn. Dalszych prac nad samolotem nie podjęto. Fragmenty samolotu są eksponowane w Gianni Caproni Museum of Aeronautics w Trydencie. Na wystawie prezentowany jest silnik, panel sterowania i niektóre pływaki[5].
Linki zewnętrzne
- Zdjęcie samolotu. space.net.au. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-17)].
- Trzy zdjęcia samolotu
Przypisy
- ↑ Encyklopedia PWN, 1963, tom 2, hasło "Giovanni Caproni"
- ↑ Robert Gandt: China Clipper: The Age of the Great Flying Boats, Cleis Press, 2010, s. 22, ISBN 1-59114-303-9
- ↑ Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 147.
- ↑ Caproni Ca 60 | Strange Vehicles | Diseno-Art.
- ↑ The Caproni Ca.60: Italy's Failed Floating Triplane. Simple Flying. [dostęp 2023-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-03)]. (ang.).
Bibliografia
- Samoloty niezapomniane modele. Warszawa: Grupa Wydawn. Foksal, 2013. ISBN 978-83-280-0077-3. OCLC 881384238.
- SNL: Caproni_Ca_60