Pełne imię i nazwisko | Darío Javier Franco Gatti |
Data i miejsce urodzenia | 17 stycznia 1969 Cruz Alta |
Wzrost | 187 cm |
Pozycja | obrońca, pomocnik |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1988–1991 | Newell’s Old Boys | 100 | (4) | 1991–1995 | Real Saragossa | 91 | (7) | 1995–1997 | Atlas | 85 | (11) | 1998–2004 | Morelia | 241 | (19) | | W sumie: | 517 | (41) | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1991–1994 | Argentyna | 22 | (6) | |
Kariera trenerska |
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Dorobek medalowy |
|
Darío Javier Franco Gatti (ur. 17 stycznia 1969 w Cruz Alta) – argentyński piłkarz i trener z obywatelstwem meksykańskim, grający podczas kariery na pozycji obrońcy lub pomocnika.
Kariera klubowa
Darío Franco rozpoczął karierę w drugoligowym Newell’s Old Boys Rosario w 1989. Z Newell’s Old Boys Rosario dwukrotnie zdobył mistrzostwo Argentyny: 1988 i 1991. W 1991 przeszedł do hiszpańskiego Realu Saragossa. W hiszpańskiej ekstrklasie zadebiutował 1 września 1991 w zremisowanym 1-1 meczu z Espanolem Barcelona[1]. Ostatni raz w barwach Realu wystąpił 18 czerwca 1995 zremisowanym 2-2 meczu z Valencią[2]. W lidze hiszpańskiej rozegrał 91 meczów, w których zdobył 7 bramek. Z Realem zdobył Puchar Króla w 1994 oraz Puchar Zdobywców Pucharów 1995 (Franco zagrał tylko w jednym meczu z Tatranem Preszów w II rundzie rozgrywek).
W sierpniu 1995 Franco przeszedł do meksykańskiego Club Atlas. W lidze meksykańskiej zadebiutował 26 sierpnia 1995 w wygranym 2-0 meczu z Santos Laguna[3]. W trakcie sezonu 1997/98 przeszedł do klubu Monarcas Morelia, w którym grał do końca kariery w 2004. Z Monarcas zdobył mistrzostwo Meksyku: Invierno 2000. 15 maja 2004 w wygranym 4-1 meczu z Pachuca CF po raz ostatni wystąpił w lidze[4]. Ogółem w lidze meksykańskiej Franco rozegrał 241 meczów, w których zdobył 19 bramek.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Argentyny Franco zadebiutował 20 lutego 1991 w wygranym 2-0 towarzyskim meczu z Węgrami. Był to udany debiut, czego dowodem bramka otwierająca w 36 min. wynik meczu. W tym samym roku wystąpił w turnieju Copa América, który Argentyna wygrała. Na turnieju w Chile Franco wystąpił w sześciu meczach, w których strzelił 2 bramki (obie w meczu z Brazylią). W 1993 po raz drugi wygrał Copa América. Na turnieju w Ekwadorze wystąpił tylko w meczu grupowym z Boliwią. Ostatni raz w reprezentacji Franco wystąpił 31 maja 1994 w wygranym 3-0 towarzyskim meczu z Izraelem. Ogółem w barwach albicelestes wystąpił w 22 meczach, w których zdobył 6 bramek.
Kariera trenerska
Zaraz po zakończeniu kariery piłkarskiej Franco został trenerem. W latach 2006-2009 pracował w Meksyku w Monarcas Morelia, Tecos UAG i Club Atlas. W latach 2010-2011 trenował San Martín San Juan. Instituto CórdobaW 2011 rozpoczął pracę w drugoligowym Instituto Córdoba.
Przypisy
- ↑ Zaragoza 2 – 1 Espanol. bdfutbol.com. [dostęp 2012-04-28]. (ang.).
- ↑ Zaragoza 4 – 0 Valencia. bdfutbol.com. [dostęp 2012-04-28]. (ang.).
- ↑ Atlas 2 – 0 Santos. mediotiempo.com. [dostęp 2012-04-28]. (hiszp.).
- ↑ Pachuca 4 – 1 Pachuca. mediotiempo.com. [dostęp 2012-04-28]. (hiszp.).
Bibliografia
- Darío Franco w bazie National Football Teams (ang.)
- Profil na Ceroacero.es
- Statystyki
- Mecze w reprezentacji
Składy reprezentacji Argentyny
Kariera szkoleniowa
- J. García (1978)
- Parenti (1978)
- Roselli (1978)
- Parenti (1979)
- Avalos (1979)
- Camaño (1979–80)
- Román (1980–81)
- Moreno (1982–84)
- Meyer (1985)
- Calabrese (1985)
- H. García (1985–86)
- Zarich (198x–8x)
- Castelli (198x–8x)
- Janin (198x–8x)
- Castelli (198x–89)
- Moreno (1989–90)
- Avalos i Parenti (1990–91)
- Donaires (1991–92)
- Kerle (1992–9x)
- Avalos i Parenti (199x–9x)
- Villa (1993–94)
- Zerrillo (199x–9x)
- Coccimano (199x–9x)
- Stáfora (199x–9x)
- Malleo (1996)
- Donaires (1997–98)
- Villa (1998–99)
- Burruchaga (1999–2000)
- Villa (2000–01)
- Agüero (2001–02)
- Zielinski (2002–03)
- Vendakis (2003–04)
- Ginarte (2004)
- Donaires (2004–05)
- Agüero (2005–06)
- Rezza (2006–07)
- Kuzemka (2008)
- Acuña (2008[A])
- Saporiti (2009)
- Almada (2009[A])
- Almirón (2009)
- Ramacciotti (2009–10)
- Acuña (2010[A])
- Bermúdez (2010)
- Martínez (2010–11)
- Rodríguez (2011–12)
- Villa (2012)
- Doria (2012[A])
- Almirón (2012–13)
- Cocca (2013–14)
- Franco (2014–15)
- Flores (2015)
- Holan (2015–16)
- Beccacece (2016–17)
- Vivas (2017)
- Fernández (2017[A])
- Vojvoda (2017–18)
- Beccacece (2018–19)
- Soso (2019–20)
- de Muner (2020[A])
- Crespo (2020–21)
- de Muner (2021[A])
- Beccacece (2021–22)
- Diez (2022[A])
- Vaccari (2022–24)
- Quatrocchi (2024[A])
- Meneghini (od 2024)
|