Embolizm
Embolizm (gr. ἐμβολισμός, „wstawka”, „dodatek”) – część modlitwy liturgicznej, wypowiadana (lub śpiewana) przez celebransa po „Ojcze nasz” w czasie mszy świętej.
Jest rozwinięciem prośby modlitwy Pańskiej, w której kapłan prosi o wybawienie od zła i zachowanie Kościoła w pokoju. Wyraża oczekiwanie na przyjście Pana. Z uwagi na to, że embolizm jest kontynuacją Modlitwy Pańskiej, w czasie mszy po modlitwie tej nie mówi się „Amen”.
Tekst embolizmu
Zwyczajna forma rytu rzymskiego
Tekst łaciński[1] | Tekst polski[2] |
---|---|
Kapłan: | |
Líbera nos, quǽsumus, Dómine, ab ómnibus malis, da propítius pacem in diébus nostris, ut, ope misericórdiæ tuæ adiúti, et a peccáto simus semper líberi et ab omni perturbatióne secúri: exspectántes beátam spem et advéntum Salvatóris nostri Iesu Christi. | Wybaw nas, Panie, od zła wszelkiego i obdarz nasze czasy pokojem. Wspomóż nas w swoim miłosierdziu, abyśmy zawsze wolni od grzechu i bezpieczni od wszelkiego zamętu, pełni nadziei oczekiwali przyjścia naszego Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. |
Wierni kończą modlitwę odpowiadając: | |
Quia tuum est regnum, et potéstas, et glória in sǽcula. | Bo Twoje jest królestwo i potęga, i chwała na wieki. |
Nadzwyczajna forma rytu rzymskiego
Tekst łaciński[3] | Tłumaczenie polskie[4] |
---|---|
Kapłan mówi cicho: | |
Líbera nos, quǽsumus, Dómine, ab omnibus malis, prætéritis, præséntibus et futúris: et intercedénte beáta et gloriósa semper Vírgine Dei Genetríce María, cum beátis Apóstolis tuis Petro et Paulo, atque Andréa, et ómnibus Sanctis, da propítius pacem in diébus nostris: ut, ope misericórdiæ tuæ adiúti, et a peccáto simus semper líberi et ab omni perturbatióne secúri. Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum. Qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti Deus. | Wybaw nas, prosimy Cię, Panie, od wszelkiego zła przeszłego, teraźniejszego i przyszłego, a za przyczyną Najświętszej i chwalebnej zawsze Dziewicy Bogarodzicy Maryi, świętych Apostołów Twoich Piotra i Pawła oraz Andrzeja i wszystkich świętych, użycz nam miłościwie pokoju za dni naszych, miłosierdzie zaś Twoje niechaj nas wspomoże, abyśmy zawsze byli wolni od grzechu i bezpieczni od wszelkiego zamętu. Przez tegoż Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg. |
Kapłan głośno dodaje: | |
Per omnia sǽcula sæculórum. | Przez wszystkie wieki wieków. |
Ministrant i wierni odpowiadają: | |
Amen. | Amen. |
Przypisy
- ↑ Mszał rzymski dla diecezji polskich., Poznań: Pallotinum, 2010, s. 18**, ISBN 978-83-7014-627-6, OCLC 711844770 .
- ↑ Mszał rzymski dla diecezji polskich., Poznań: Pallotinum, 2010, s. 370*, ISBN 978-83-7014-627-6, OCLC 711844770 .
- ↑ Missale Romanum ex decreto Ss. Concilii Tridentini restitutum summorum pontificum cura recognitum; editio typica, 1962, s. 316 .
- ↑ Mszał Rzymski, Poznań: Pallottinum, 1963, s. 621 .
Bibliografia
- RupertR. Berger RupertR., Mały słownik liturgiczny, W Drodze, 1990, ISBN 83-7033-080-0, OCLC 830055251 [dostęp 2020-08-23] .
- KacperK. Majka KacperK., „Ojcze Nasz” w trakcie Mszy-dlaczego nie ma „Amen”? [online], Kiedy klękać w kościele, 3 listopada 2019 [dostęp 2020-08-23] .