Józef Werle

Józef Werle

Józef Werle przed 1974
Data i miejsce urodzenia	23 lipca 1923 Margolin
Data i miejsce śmierci	4 maja 1998 Litwinki
Zawód, zajęcie	fizyk
Tytuł naukowy	profesor zwyczajny
Alma Mater	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Józef Stanisław Werle (ur. 23 lipca 1923 w Margolinie, zm. 4 maja 1998 w Litwinkach) – polski fizyk teoretyk (specjalność: teoria reakcji między cząstkami elementarnymi i jądrami atomowymi).

Życiorys

Urodził się w rodzinie Józefa i Stanisławy z Chłodzińskich^[1]. Przed wojną rozpoczął naukę w gimnazjum im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu.

W czasie okupacji pracował w Poznaniu jako ślusarz i frezer; od wiosny 1944 – przebywał w obozach pracy przymusowej w Karlsruhe i Kaufbeuren.

Po zdaniu w 1945 matury rozpoczął studia fizyki i chemii na Uniwersytecie Poznańskim^[2], które ukończył w 1950. W latach 1947–1950 pracował w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Poznaniu. Po roku 1949/50 asystentury na UJ przeniósł się do Warszawy i został asystentem prof. Leopolda Infelda w Uniwersytecie Warszawskim. W 1954 uzyskał doktorat^[1], a w 1958 został mianowany profesorem nadzwyczajnym^[3]. W tymże roku został kierownikiem Katedry Teorii Jądra i Termodynamiki w Instytucie Fizyki Teoretycznej UW, a w latach 1966–1975 pełnił funkcję dyrektora Instytutu. W 1965 został członkiem Polskiej Akademii Nauk^[2]. Członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. W latach 1990–1996 pełnił funkcję wiceprezesa Międzynarodowej Unii Fizyki Czystej i Stosowanej (IUPAP)^[1].

Autor podręcznika Termodynamika fenomenologiczna (1957), monografii Relativistic Theory of Reactions (1966) i wielu artykułów popularno-naukowych^[2].

Zginął tragicznie w wypadku samochodowym w Litwinkach na Mazurach^[1]. Pochowany na Starym cmentarzu na Służewie w Warszawie^[4].

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (29 września 1955)^[5]
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (14 stycznia 1955)^[6]

Przypisy