Jan Stanisław Berson

Jan Stanisław Berson ps. Jan Otmar (ur. 27 stycznia 1903 w Warszawie, zm. 8 kwietnia 1946 w Sztokholmie) – polski dziennikarz i sowietolog.

Życiorys

Był publicystą związanym z obozem sanacyjnym. Pracowniki redakcji „Głosu Prawdy” i „Gazety Polskiej”. W latach 1932–1935 był stałym korespondentem Polskiej Agencji Telegraficznej w Moskwie (wydalony w 1935). Autor trzech książek o ZSRR napisanych pod pseudonimem Jan Otmar. Pod swoim nazwiskiem wydał książkę Sowieckie zbrojenia moralne. W czasie II wojny światowej wyjechał z Polski przez Litwę do Szwecji. Był korespondentem podczas wojny radziecko-fińskiej 1939–1940.

Wybrane publikacje

Jan Otmar, Nowa Rosja: na przełomie dwóch piatiletek, przedmowa Ryszard Matuszewski, Warszawa: „Sarmacja” 1933 (wyd. 2 - 1934).
Jan Otmar, Minus Moskwa: (Wołga-Kaukaz-Krym), Warszawa: „Rój” 1935.
Jan Otmar, Kreml na biało, Warszawa: „Rój” 1936.
Jan Berson, Sowieckie zbrojenia moralne, Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa 1937.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1933)^[1]

Przypisy

↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 277 „za zasługi na polu pracy publicystycznej”.

Bibliografia

Marek Kornat, Bolszewizm – totalitaryzm – rewolucja – Rosja. Początki sowietologii i studiów nad systemami totalitarnymi w Polsce (1918–1939), t. 1–2, Kraków: Księgarnia Akademicka 2003–2004.