Jeziora Wysp Owczych

Według różnych źródeł na Wyspach Owczych istnieje ponad 800 jezior, a wliczając zbiorniki mniejsze niż 300 m² może być ich nawet 2500[1]. Około 266 z nich zostało oficjalnie nazwanych. Najwięcej jezior znajduje się na większych, południowych wyspach: Suðuroy oraz Sandoy, nieco mniej na Eysturoy, Streymoy i Vágar[1]. Na ostatniej z nich mieszczą się dwa największe naturalne zbiorniki: Sørvágsvatn oraz Fjallavatn[2]. Kilka mniejszych leży na: Borðoy, Fugloy, Hestur, Kalsoy, Kunoy, Nólsoy, Svínoy i Viðoy, zaś na pozostałych nie ma żadnego[1]. Większość jezior ma pochodzenie polodowcowe, są jednak także jeziora przybrzeżne, a niektórzy autory wskazują także pochodzenie tektoniczne niektórych zbiorników[1]. Jeziora wykorzystywane są także w celach rekreacyjnych oraz przy hodowli ryb.

Lista jezior

Dziewięć największych jezior

Największymi pod względem powierzchni jeziorami są[1][2][3][4][5]:

LP Nazwa Wyspa Typ Powierzchnia Głębokość maks. Wysokość
1. Sørvágsvatn Vágar polodowcowe 3,57 km² 59 m 32 m n.p.m.
2. Fjallavatn Vágar polodowcowe 1,03 km² 45 m 92 m n.p.m.
3. Sandsvatn Sandoy przybrzeżne 0,82 km² 5 m 2 m n.p.m.
4. Toftavatn Eysturoy polodowcowe 0,52 km² 22 m 15 m n.p.m.
5. Leynavatn Eysturoy polodowcowe 0,18 km² 33 m 63 m n.p.m.
6. Kirkjuvatn Suðuroy polodowcowe 0,17 km² ? 93 m n.p.m.
7. Stóravatn Sandoy przybrzeżne 0,15 km² 1,8 m 26 m n.p.m.
8. Vatnsnes Suðuroy polodowcowe 0,15 km² ? 176 m n.p.m.
9. Gróthúsvatn Sandoy przybrzeżne 0,14 km² ? 4 m n.p.m.

Pozostałe jeziora

Największe na archipelagu jezioro Sørvágsvatn
Sandsvatn - największe jezioro przybrzeżne
Toftavatn
Wybrzeże Leynavatn w 1898 lub 1899 roku
Kirkjuvatn
Gróthúsvatn
Vatnið w Vágur
Ryskivatn - pierwsze jezioro na Wyspach Owczych, które wykorzystała elektrownia SEV (1921)
Eiðisvatn największy zbiornik sztuczny na Wyspach Owczych

Eysturoy

  • Breiðavatn
  • Grastjørn
  • Grunnatjørn
  • Kornvatn
  • Kvíandalsvatn
  • Lómstjørn
  • Ness Vatn
  • Niðara Vatn
  • Starvatn
  • Tjørnin
  • Trælavatn
  • Vørðuvatn

Hestur

  • Fagradalsvatn
  • Hálsvatn

Nólsoy

  • Álkuðarvatn
  • Halavatn
  • Reyðastígavatn
  • Steinavatn

Sandoy

  • Dunjavatn
  • Fossavatn
  • Gásdalsvatn
  • Gulansvatn
  • Lítlavatn
  • Løðusteina Tjørn
  • Lómatjørn
  • Lykkjuvøtn
  • Heimara Hálsavatn
  • Hólmavatn
  • Múlbergsvatn
  • Norðara Hálsavatn
  • Núpsvatn
  • Ørguvatn
  • Stóratjørn
  • Vatndalsvatn

Streymoy

  • Brúnavatn
  • Gásavatn
  • Hálsatjørn
  • Heiðavatn
  • Hólmatjørn
  • Krossvatn
  • Mjáuvøtn
  • Porkerisvatn
  • Saksunarvatn
  • Stóratjørn
  • Stóravatn
  • Tjørnuskoravatn
  • Vatnið
  • Víkarvatn

Suðuroy

  • Bessavatn
  • Botnskarðsvatn
  • Hamravatn
  • Heygsvatn
  • Kjógvavatn
  • Kviltavatn
  • Miðvatn
  • Mjáuvøtn
  • Mjóvavatn
  • Norðbergsvatn
  • Nykarvatn
  • Ryskivatn
  • Rættarvatn
  • Tindarlíðarvatn
  • Vágsvatn
  • Vágsvatn Norður
  • Vágsvatn Suður
  • Vatnið
  • Vatnið á Knávatippi
  • Vatnið í Hvannhaga
  • Vatnsdalsvatn

Vágar

  • Kviltkinnavatn
  • Vatndalsvatn

Zbiorniki sztuczne

Prócz jezior naturalnych na Wyspach Owczych są także zbiorniki sztuczne, służące głównie za rezerwuary wody pitnej oraz do pozyskiwania energii elektrycznej[6]. Największym zbiornikiem jest Eiðisvatn[2]. Dawniej było ono naturalnym jeziorem o wielkości 0,47 km², jednak zostało powiększone do 1,14 km² i obecnie, od 28 kwietnia 1987 wykorzystywane jest przez elektrownię firmy SEV[2][7].

LP Nazwa Wyspa Powierzchnia Wysokość
1. Eiðisvatn Eysturoy 1,14 km² 4 m n.p.m.
2. Mýrarnar Streymoy 0,58 km² ?
3. Frammi á Vatni Streymoy 0,41 km² ?

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Lis E. Mortensen. The Geology and Physical Geography of some Lakes in the Faroe Islands. „Annales Societatis Scientiarum Færoensis Supplement”. 36, s. 14 - 27, 2002. Tórshavn: Societas Scientiarum Færoensis. ISSN 0365-6772. (ang.). 
  2. ↑ a b c d Størstu vøtn. Umhvørvisstovan. [dostęp 2016-01-21]. (far.).
  3. ↑ J. Rasmussen: The Faroe Islands: geology. W: The Physical Environment of the Faeroe Islands. G.K. Rutherford (red.). Haga-Boston-Londyn: Dr W. Junk Publishers, 1982, s. 31. DOI: 10.1007/978-94-009-7977-2_3. ISBN 978-94-009-79-79-6. [dostęp 2016-01-21]. (ang.).
  4. ↑ Hans Pauli Joensen. Bioindicators for environmental radioactivity. Studies in the Faroe Islands.. „NKS-B Summary Seminar”, 2005-10-26. Tartu: Estonian Radiation Protection Centre. [dostęp 2016-01-21]. (ang.). 
  5. ↑ Kortal.fo. [dostęp 2016-01-21]. (far.).
  6. ↑ Środowisko przyrodnicze. W: Marcin Jakubowski, Marek Loos: Wyspy Owcze: Przewodnik turystyczny. Szczecin: PCIT Tramp, 2003, s. 13. ISBN 83-913526-3-3. (pol.).
  7. ↑ Eiði 1, 2, 3 og 4. SEV. [dostęp 2016-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-29)]. (far.).
  • p
  • d
  • e