Julius Jung

Julius Jung (ur. 1851 w Imst, zm. 1910) – niemiecki historyk, publicysta, profesor Uniwersytetu w Pradze.

Studiował archeologię oraz historię w Innsbrucku, Getyndze oraz Berlinie. W 1884 objął profesurę w Pradze, gdzie wykładał historię. Prowadził badania nad przeszłością starożytnego Rzymu. Za swój wkład i badania nad przeszłością rumuńskich ziem został odznaczony honorowym członkostwem w Rumuńskiej Akademii Nauk. Był kolekcjonerem dzieł sztuki, część swoich zbiorów, grafiki oraz księgi, przekazał kolekcji Adalberta Cserni Biblioteki Muzeum Alba Iulia[1].

Ważniejsze dzieła

  • Die romanischen Landschaften des Römischen Reiches (Innsbruck, 1881)
  • Leben und Sitten der Römer in der Kaiserzeit (Praga, 1883)
  • Römer und Romanen in den Donauländern (Innsbruck, 1887)
  • Zur Geschichte der Pässe Siebenbürgens, eine geographisch-historische Studie (Innsbruck, 1892)
  • Fasten der Provinz Dacien mit Beiträgen zur römischen Verwaltungsgeschichte (Innsbruck, 1894)
  • Siebenbürgischen Inschriften zur Geschichte der siebenbürgischen Pässe
  • Grundriss der Geographie von Italien und dem orbis Romanus (1897)

Przypisy

  1. Dary dla muzeum

Bibliografia

  • S. Orgelbrand Encyklopedia powszechna t. 7, Warszawa 1900, s. 564
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000108639608
  • VIAF: 3243291
  • LCCN: n87832547
  • GND: 117235172
  • SUDOC: 067059708
  • SBN: CUBV085641
  • NKC: kup19970000045531
  • BNE: XX4670619
  • NTA: 067876455
  • Open Library: OL2356755A
  • PLWABN: 9810626881505606
  • NUKAT: n2002034506
  • J9U: 987007263474905171
  • NSK: 000132756
  • CONOR: 33969763
  • ΕΒΕ: 139130