Klub Państwowców Polskich

Klub Państwowców Polskich (zwane inaczej Stronnictwem Państwowym)– aktywistyczne ugrupowanie polityczne w Królestwie Polskim działające w latach 1916–1918

Powstałe 21 lipca 1916 z inicjatywy Władysława Studnickiego, przy poparciu okupacyjnych władz niemieckich^[1]. Była to nieliczna grupa działaczy wywodzących się przeważnie z Kresów wywodzących się z kręgów które przed I wojną światową zerwały ze Stronnictwem Demokratyczno-Narodowym^[1]. Głosiło program odbudowy niepodległego państwa polskiego jako monarchii i stworzenia armii polskiej w oparciu o Niemcy. Poparło akt 5 listopada 1916.

Do zarządu Klubu wchodzili: Władysław Studnicki, Zygmunt Makowiecki, Stanisław Tarczyński, Zygmunt Kramsztyk, Janusz Suski, Antoni Humnicki, Ludwik Zawadzki i Wincenty Rzymowski^[1]. Jego organami prasowymi były pisma: „Naród a Państwo”, „Goniec Warszawski”, „Godzina”.