Linia kolejowa nr 37

Linia nr 37

Białystok – Zubki Białostockie
Dane podstawowe
Numer linii	37
Tabela SRJP	536, od roku 2017 - 534
Długość	52,678[1] km
Rozstaw szyn	1435 mm
Sieć trakcyjna	brak
Prędkość maksymalna	80[2] km/h
Historia
Rok otwarcia	1886
Przebieg Legenda eksploatowana / istniejąca   zlikwidowana / rozebrana lub planowana kolej metro lub kolej lekka stacja kolejowa/stacja metra przystanek stacja bez ruchu pasażerskiego ładownia, posterunek ruchu itp przystanek częściowo używany koniec linii odcinek odcinek w tunelu odcinek na estakadzie wiadukt most tunel pod wodą zmiana kilometrażu granica państwowa / inna mijanka przejazd kolejowo-drogowy przeprawa promowa     odcinek zelektryfikowany   6 ↑ Zielonka Czeremcha ← 32 38 → Głomno 0,427 Białystok 6 → Kuźnica Białostocka Koniec sieci trakcyjnej ul. Sitarska 675 Aleja Tysiąclecia Państwa Polskiego 676 ul. Wasilkowska 2,24 podg Białystok Elektrociepłownia 3,709 Białystok Fabryczny 13,533 Kuriany 16,322 Zajezierce 24,121 Żednia 26,859 Sokole Białostockie Świnobródka 29,339 928 → Naftobaza 36,677 Waliły 42,329 Straszewo Białostockie 45,25 podg Waliły Las 53,105 Zubki Białostockie 58 ↓ Wołkowysk – Brzostowica
Multimedia w Wikimedia Commons

Linia kolejowa nr 37 Białystok – Zubki Białostockie – niezelektryfikowana, jednotorowa, pierwszorzędna linia kolejowa o długości 52,678 km. Linia została otwarta 5 grudnia 1886 roku. 2 kwietnia 2000 roku zawieszono na niej ruch pasażerski. W dniu 2 lipca 2016 roku wznowione zostały przewozy pasażerskie na odcinku Białystok – Waliły^[3].

Przed ustalaniem nowych granic państwowych w 1945 linia biegła do Wołkowyska^[4].

Linia jest czynna dla sezonowego ruchu pasażerskiego na odcinku Białystok – Waliły; połączenia na tej trasie prowadzi przewoźnik Polregio, wykorzystując spalinowe zespoły trakcyjne SA105, SA106, SA108 i SA133. W latach 2018-2019 połączenia były również obsługiwane przez wydzierżawione SA137 z Lubelskiego oddziału Przewozów Regionalnych. Ruch towarowy prowadzony jest na odcinku Białystok – Białystok Fabryczny. Kursują tam składy z węglem i ścinką drzewną do Elektrociepłowni Białystok oraz z drewnem ze stacji Białystok Fabryczny. Z okazji finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, "Święta Grzyba", Białoruskiego Festiwalu Folkowego „Siabroŭskaja Biasieda" oraz Festiwalu Muzyki Młodej Białorusi Basowiszcza uruchamiane były pociągi dodatkowe.

Jedyną czynną stacją jest Białystok. Na pozostałych posterunkach nie jest prowadzone zapowiadanie pociagów. Od linii odchodzą dwie nieczynne bocznice szlakowe – Białystok Fabryczny IKAJ w km 6,513 będąca częścią dawnego zespołu bocznic Białystok Dojlidy oraz Sokole (CPN) w km 29,339. Istnieją również bocznice stacyjne Białystok Fabryczny (częściowo czynne) oraz Zubki Białostockie (nieczynne).

Od granicy państwa do stacji przeładunkowej Waliły Las wzdłuż toru linii nr 37 prowadziła szerokotorowa linia kolejowa nr 58, rozebrana w roku 2010.

Katastrofa kolejowa w Białymstoku

 Osobny artykuł: Katastrofa kolejowa w Białymstoku (1989).

9 marca 1989 roku na odcinku linii nr 37 przy ulicy Poleskiej w Białymstoku w wyniku pęknięcia szyny wykoleił się skład przewożący chlor z ZSRR do NRD. Na szczęście cysterny się nie rozszczelniły.

Przypisy