Tlenek molibdenu(VI)

Tlenek molibdenu(VI)
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.

tritlenek molibdenu

Inne nazwy i oznaczenia
Stocka

tlenek molibdenu(VI)

inne

dawniej: trójtlenek molibdenu

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

MoO3

Masa molowa

143,94 g/mol

Wygląd

bezbarwne/białe ciało stałe[1]

Identyfikacja
Numer CAS

1313-27-5

PubChem

14802

DrugBank

15924

InChI
InChI=1S/Mo.3O
InChIKey
JKQOBWVOAYFWKG-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
4,69 g/cm³[2][3]; ciało stałe
Rozpuszczalność w wodzie
0,5 g/l[3]
Temperatura topnienia

795 °C[2][1]
801 °C[3]

Temperatura wrzenia

1155 °C[2][3]

Temperatura sublimacji

ok. 700 °C[3]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2019-05-06]
Podobne związki
Inne kationy

CrO
3, WO
3

Podobne związki

MoO2

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Tlenek molibdenu(VI) (tritlenek molibdenu), MoO3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym molibden występuje na VI stopniu utlenienia.

Otrzymywanie

Jest ostatecznym produktem utleniania związków molibdenu. Otrzymuje się go przez prażenie siarczku molibdenu(IV) na powietrzu lub z molibdenianu amonu – w wyniku utleniania go tlenem w 550 °C lub traktowaniu jego wodnego roztworu stężonym kwasem azotowym[3].

Właściwości

Tworzy białe kryształy w układzie rombowym. Są one światłoczułe – pod wpływem światła zmieniają barwę na niebieską[3].

Podczas ogrzewania MoO
3 w próżni lub w obecności wodoru lub metalicznego molibdenu ulega on redukcji do MoO2 w temperaturze 500–600 °C. Ogrzany z wodorem do 900–1000 °C daje metaliczny molibden[3]. Natomiast w wyniku redukcji wodnej zawiesiny MoO
3 w wodzie powstaje błękit molibdenowy[4].

Jest tlenkiem kwasowym i rozpuszcza się w alkaliach z wytworzeniem jonów molibdenianowych MoO4−
4. W przeciwieństwie do CrO
3 słabo rozpuszcza się w wodzie i nie wykazuje znaczących właściwości utleniających[4]. Nie rozpuszcza się w rozpuszczalnikach organicznych, ale reaguje z poliolami i β-diketonami dając związki kompleksowe[3].

Przypisy

  1. ↑ a b Molybdenum(VI) oxide (nr 203815) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2019-05-06]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  2. ↑ a b c Molybdenum trioxide, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 14802  (ang.).
  3. ↑ a b c d e f g h i Roger F.R.F. Sebenik Roger F.R.F. i inni, Molybdenum and Molybdenum Compounds, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 24–25, DOI: 10.1002/14356007.a16_655  (ang.).
  4. ↑ a b N.N. Greenwood, A. Earnshaw: Chemistry of the elements. Wyd. 2. Oxford: Butterworth-Heinemann, 1997, s. 1007–1008. ISBN 978-0-7506-3365-9.