Tryb łączący w języku angielskim

Tryb łączący, czyli subjunctive (mood) jest używany do opisu sytuacji i zdarzeń nierzeczywistych, które są możliwe, pożądane bądź wyobrażone.

Tryb łączący był częsty w starszych wersjach języka angielskiego, dziś zastępowany jest głównie przez should, specjalnym użyciem czasów przeszłych i zwykłymi formami czasowników.

Większość czasowników ma jedną formę trybu łączącego: tą identyczną z bezokolicznikiem np. be, beware, have. Ta sama forma trybu łączącego używana jest zarówno w czasie teraźniejszym, jak i przeszłym. W przeczeniach nie używa się operatora do.

Czasownik were używany zamiast was (po if oraz wish) również jest przykładem trybu łączącego[1].

Stałe zwroty

Tryb łączący występuje w utartych zwrotach[1]:

  • God save the Queen
  • Long live the King
  • God bless you
  • Heaven forbid
  • Be that as it mayNiezależnie, czy to prawda, czy nie...
  • If I have to pay 2 thousand, then so be itJeśli mam zapłacić 2 tysiące, to (mówi się) trudno.

Lest

Przyimek lest (o znaczeniu: aby nie..., na wypadek gdyby...) wymaga trybu łączącego lub should[2][3]:

  • They kept watch all night lest robbers (should) comeTrzymali wartę całą noc na wypadek, gdyby przyszli złodzieje
  • The government must act, lest the problem of child poverty grow worseRząd musi działać, aby problem biedy dzieci się nie pogorszył.

would rather

Użycie trybu łączącego po would rather jest możliwe ale rzadko spotykane. Zamiast niego najczęściej używa się czasu przeszłego.[4]

Brytyjski

Tryb łączący jest rzadki w brytyjskiej odmianie angielskiego. Zamiast niego używa się zwykle should lub zwykłych czasów teraźniejszych i przyszłych[1]:

  • It's important you should contact John todayWażne, byś się skontaktował z Johnem dzisiaj.

Użycie were zamiast was (po if oraz wish) jest powszechne ale nie uznawane za obowiązkowe.[5]

Amerykański

Tryb łączący jest możliwy po wyrazach sugerujących, że coś jest ważne lub pożądane np. suggest, recommend, ask, insist, vital, essential, important, advice, prefer, desirable, necessary, eager, anxious, concerned, wish i używany głównie w formalnym amerykańskim.[1]:

  • It is essential that each child have the same educational opportunitiesJest niezwykle ważne, aby każde dziecko miało identyczne szanse edukacyjne.
  • Our advice is that the company invest in new equipmentRadzimy, by firma zainwestowała w nowy sprzęt.
  • We felt it desirable that he not leave school before eighteenŻyczyliśmy sobie, by nie opuścił szkoły przed ukończeniem 18 roku życia.
  • I recommended you move to another officeZażyczyłem sobie, byś przeniósł się do innego biura.
  • It is important that Helen be present when we sign the contractWażne, by Helen była przy tym, jak będziemy podpisywać kontrakt.

Użycie were zamiast was (po if oraz wish) uznawane jest za obowiązkowe [5]:

  • If I were you, I'd stop smokingNa twoim miejscu rzuciłbym palenie.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d Swan 2015 ↓, s. 347-348.
  2. Swan 2015 ↓, s. 642.
  3. https://www.oxfordlearnersdictionaries.com/definition/english/lest?q=lest
  4. Swan 2015 ↓, s. 673.
  5. a b Swan 2015 ↓, s. 363.

Bibliografia

  • Michael Swan: Practical English Usage. Oxford: Oxford University Press, 2015. ISBN 978-0-19-442098-3. OCLC 971734634. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Części mowy
Rzeczownik
Czasownik
formy
czasy
strony
tryby
Składnia
Fonologia i fonetyka

  • Wikimedia Commons