Ulica Rajców w Warszawie
Nowe Miasto | |||||||||||||
Ulica Rajców przy ul. Burmistrzowskiej | |||||||||||||
Państwo | Polska | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Warszawa | ||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |||||||||||||
52°15′18,8″N 21°00′31,9″E/52,255222 21,008861 | |||||||||||||
|
Zobacz w Wikiźródłach hasło Rajca w Encyklopedii staropolskiej |
Ulica Rajców – ulica warszawskiego Nowego Miasta, biegnąca od ul. Burmistrzowskiej do ul. Wójtowskiej.
Historia
Mająca ok. 110 metrów długości ul. Rajców została wytyczona ok. 1955. Nazwa ulicy pochodzi od tytułu urzędników rady miejskiej, utworzonej w XIV w. dla Starej Warszawy i osobno na początku XV w. dla Nowej.
Po obu stronach ulicy ciągnie się szeregowa zabudowa jednorodzinna z lat 70., która powstała w ramach spółdzielni mieszkaniowej, której członkami byli m.in. gen. bryg. Władysław Hermaszewski i płk Ryszard Kukliński (do 1981 mieszkał pod numerem 11).
Pod numerem 10, w willi zaprojektowanej przez Zygmunta Stępińskiego (znanej jako „Ochabówka”), znajduje się siedziba Pol-Mot Holding. W 1971 roku budynek ten pojawił się w filmie komediowym pt. Poszukiwany, poszukiwana[1].
Przypisy
- ↑ Wojciech Świdziński: Poszukiwany, poszukiwana (1972) Stanisława Barei. Warszawa od kuchni. edukacjafilmowa.pl. [dostęp 2021-01-14]. (pol.).
Bibliografia
- Ryszard Mączyński: Ulice Nowego Miasta. Wydawnictwo Veda, 1998, s. 203. ISBN 83-85584-54-4.
- Benjamin Weiser: Ryszard Kukliński – życie ściśle tajne. Świat Książki, 2009, s. 328. ISBN 978-83-247-1524-4.