Wit Tarnawski
| Data i miejsce urodzenia | 6 lipca 1894 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 4 marca 1988 |
| Narodowość | polska |
| Dziedzina sztuki | literatura |
| Odznaczenia | |
 | |
Wit Mieczysław Tarnawski (ur. 6 lipca 1894 w Kosowie, zm. 4 sierpnia 1988[2][3][4] w Monmouth) – polski pisarz, krytyk literacki. Znawca twórczości Josepha Conrada, z wykształcenia lekarz.
Życiorys
Urodził się 6 lipca 1894 roku jako syn Apolinarego Tarnawskiego, znanego lekarza i założyciela sanatorium w Kosowie na Pokuciu, (Królestwo Galicji i Lodomerii).
8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 75. lokatą w korpusie oficerów rezerwy sanitarnych, grupa podlekarzy[5]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 6 Batalionu Sanitarnego we Lwowie[6].
W 1926 otrzymał dyplom lekarza[7]. W 1938 mieszkał we wsi Smodna[7].
17 września 1939 r. przekroczył granicę rumuńską. Przez Rumunię razem z ojcem dotarli na Cypr. Stanął na czele Komitetu Polskiego na Cyprze i został redaktorem naczelnym „Głosu Polskiego na Cyprze”. W 1942 r. wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych na Środkowym Wschodzie. Przeniósł się do Palestyny, gdzie objął funkcję naczelnego lekarza Polskich Szkół Junackich oraz Szkół Młodszych Ochotniczek.
Od 1948 mieszkał w Wielkiej Brytanii. Pracował m.in. jako ordynator w szpitalu w Walii. Do emerytury w 1967 r. tworzył w czasie wolnym od pracy. Działał w Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie. Pisał do londyńskich „Wiadomości” i paryskiej „Kultury”. Wydał na emigracji dwanaście książek. Laureat Nagrody Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie w 1959 roku[8].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1975)[9]
- Złota odznaka honorowa Koła Lwowian (1976)[10]
Książki
- Mój ojciec. Polska Fundacja Kulturalna, Londyn, 1966[11][12]
- Conrad. Człowiek, pisarz, Polak; Polska Fundacja Kulturalna, Londyn, 1972
- Wyznania i aforyzmy; Oficyna Poetów i Malarzy, Londyn, 1974
- Ksiądz Antoni: Powieść; Polska Fundacja Kulturalna, Londyn, 1977
- Od Gombrowicza do Mackiewicza, Oficyna Poetów i Malarzy, Londyn, 1980
Przypisy
- ↑ Tarnawski Wit, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-12-05] .
- ↑ WitW. Tarnawski WitW., Uchwycić cel, JacekJ. Dąbała (red.), Lublin: Wydawnictwo FIS, 1993, s. 14, ISBN 83-85671-06-4 .
- ↑ Wit Tarnawski, Jacek Dąbała (red.): Uchwycić cel. Lublin: Wydawnictwo FIS, 1993. ISBN 83-85671-06-4.
- ↑ John Crompton: IN MEMORIAM: WIT TARNAWSKI.. jstor.org. [dostęp 2022-08-11]. (ang.).
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1238.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1161.
- ↑ a b Rocznik Lekarski 1938 ↓, s. 203.
- ↑ Lista laureatów – 1951-2011
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 2, s. 9, 31 grudnia 1975.
- ↑ Odznaki honorowe Koła Lwowian. „Biuletyn”. Nr 31, s. 95, Grudzień 1976. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ KrzysztofK. Bronowski KrzysztofK., Tarnawski, Wit: Mój ojciec. Londyn: Polska Fundacja Kulturalna 1966 – wbe0004 [online], incb.net [dostęp 2022-11-07] (pol.).
- ↑ WitW. Tarnawski WitW., Mój ojciec, [w:] Google Books, Polska Fundacja Kulturalna, 1966 [dostęp 2022-11-08] (pol.).
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na 1938 rok. Warszawa: Naczelna Izba Lekarska, 1938.
