Wygonoszcza

Wygonoszcza
Выганашчы
Выгонощи
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

iwacewicki

Sielsowiet

Telechany

Populacja (2009)
• liczba ludności


627[1]

Kod pocztowy

225276

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Wygonoszcza”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Wygonoszcza”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wygonoszcza”
Ziemia52°37′00″N 25°55′00″E/52,616667 25,916667
Multimedia w Wikimedia Commons

Wygonoszcza[2] (biał. Выганашчы, Wyhanaszczy; ros. Выгонощи, Wygonoszczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie iwacewickim, w sielsowiecie Telechany, nad Kanałem Ogińskiego.

W miejscowości działa parafia prawosławna pw. Opieki Matki Bożej[3].

Warunki naturalne

Wygonoszcza położone są wśród lasów i bagien, przy granicy Wygonowskiego Rezerwatu Krajobrazowego. Kilka kilometrów na północ od wsi znajduje się jedno z największych jezior Białorusi – Jezioro Wygonowskie[4].

Historia

Wieś istniała już w połowie XVI w.

Właścicielem wsi był hetman wielki litewski Michał Kazimierz Ogiński, który w 1785 ufundował tu cerkiew unicką pw. Opieki NMP (po zaborach już w 1795 przejęta przez prawosławnych)[a][3]. W wyniku III rozbioru Rzeczypospolitej Wygonoszcza znalazły się w Imperium Rosyjskim. W XIX wieku położone były w guberni mińskiej, w powiecie pińskim.

W dwudziestoleciu międzywojennym miejscowość leżała w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie kosowskim/iwacewickim[b], w gminie Telechany[5]. Po II wojnie światowej w granicach Związku Radzieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Uwagi

  1. ↑ Cerkiew ta nie zachowała się do naszych czasów. Kolejna została zbudowana w 1935, spalona przez Niemców w 1942. Obecnie istniejącą wzniesiono w latach 2000–2009.
  2. ↑ do 12 grudnia 1920 w powiecie pińskim

Przypisy

  1. ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
  3. ↑ a b Ивацевичское благочиние → 7. Приход храма Покрова Пресвятой Богородицы д.Выгонощи Ивацевичского района. pinskeparh.by. [dostęp 2021-01-07]. (ros.).
  4. ↑ Google Maps
  5. ↑ Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2021-01-07]. (pol.).

Bibliografia

  • Wygonoszcza, pow. piński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 89 .
  • Wygonoszcza na mapie WIG
  • Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2021-01-07]. (ros.).