Poggibonsi

Poggibonsi Comune di Poggibonsi
Panorama Poggibonsija Panorama Poggibonsija

Koordinate: 43°28′N 11°9′E / 43.467°N 11.150°E / 43.467; 11.150
Država	Italija
Regija	Toskana
Provincija	Siena (SI)
Frazioni	Bellavista, Mocarello, Staggia Senese, Lecchi di Staggia, Talciona

Vlast
- Gradonačelnik	David Bussagli (PD)

Površina
- Ukupna	70,7 km²^[1]
Visina	116

Stanovništvo (31. dec. 2009)
- Grad	29.478^[2]
- Gustoća	409,4 km²

Poštanski broj	53036
Pozivni broj	0577
Službene stranice www.poggibonsi.com
Karta
Poggibonsi class=notpageimage\| Poggibonsi na karti Italije

Poggibonsi je grad od 29.478 stanovnika^[2] u Toskani u centralnoj Italiji, drugi po veličini grad u Sienskoj provinciji.

Geografija

Poggibonsi je smješten u centru Valdelse, plodne doline rijeke Else, na ušću Staggije u Elsu. Udaljen je 29 km sjeverno od Siene i 40 km južno od Firence.

Historija

Kraj oko Poggibonsija bio je naseljen već za neolitika, iako su najraniji arheološki nalazi odnosno nekropole Talciona i Marturi iz etrursko-rimskih vremena. Važnost Poggibonsija otpočela je od 10. vijeka, zahvaljujući tome što je pored njega išao hodočasnički put Via Francigena, iz Rima do sjeverozapadne Evrope.^[1] U to vrijeme izgrađena je utvrda Borgo di Marte, kasnije zvana Borgo Marturi i potom Borgo Vecchio, oko koje se počelo formirati naselje zvano Poggio Bonizi odnosno Poggio Marturi. Oko 1010. izgrađena je i utvrda Borgo di Camaldo. Guido Guerra iz dinastije kneževa Guidija, čiji je to posjed bio, godine 1155. ili 1156. preselio je sve naseljenike tih utvrda na brdo u novo naselje Poggiobonizio. U 12. vijeku heretički katari su tu imali svoju glavnu teološku školu.

Svetorimski car Fridrik II je 1220. proglasio Poggiobonizio carskim gradom.^[1] Poggiobonizio je bio gibelinski grad u savezništvu sa Sienom, zbog čega su ga firentinski gvelfi potpuno razorili 1270. godine. Preživjelo stanovništvo naselilo se oko stare utvrde Borgo Marturi. Nakon 1293. Poggibonsi je pod vlašću Republike Firence. Vladar Lorenzo de' Medici je 1484. želio podići potpuno novo naselje Poggiobonizio, u skladu sa tadašnjim renesansnim idejama tzv. Idealnog grada, za koju su mu nacrte napravili Antonio i Giuliano da Sangallo, ali su radovi 1510. potpuno obustavljeni. Jedno kraće vrijeme na početku 19. vijeka Poggibonsi je bio pod Francuskom, a od 1861. je dio Kraljevine Italije. Od 20. vijeka grad je postao centar za trgovinu poznatog vina Chianti i lokalne industrije.

Znamenitosti

Znamenitosti u gradu:

Palazzo Pretorio (kasni 13. vijek) s dograđenim tornjem (Torre del Podestà) bio je sjedište lokalnih vlasti sve do izgradnje gradske vijećnice (Palazzo Comunale) u 19. vijeku. Od 1997. tu se nalazi paleotološki muzej.
Crkvu San Lorenzo podigli su augustinci u romaničko-gotičkom stilu. U njoj su se 1495. sastali francuski kralj Karlo VIII i Girolamo Savonarola. U unutrašnjosti se nalazi oltarna slika sv. Nikole, djelo slikara Nerija di Biccija, te drveno raspelo iz 14. vijeka, rad Giovannija d'Agostina.
Svetiliše Romituzzo je antička građevina u kojem se čuva ikona Marije Snježne, dok su zvonik i portik iz 15. vijeka.

Znamenitosti u okolici:

Bazilika San Lucchese, najznačajniji kulturno-historijski spomenik Poggibonsija, nalazi se na brdu iznad grada. To je velika gotička crkva podignuta 1252. na mjestu starije crkve San Camaldo, čiji su ostaci i danas vidljivi na lijevom zidu glavne fasade. Apsida s kapelama dograđena je u 14. vijeku, a portik u 17. vijeku. Unutrašnjost crkve bogata je umjetninama: tu se nalazi statua od terakote Bezgrešno začeće od Giovannija della Robbija, freske Bartola di Fredija, Taddea Gaddija, Cennina Cenninija i Artura Agliardija. U istoimenoj kapeli čuvaju se relikvije sv. Lucchesea (Luchesio Modestini), sveca zaštitnika Poggibonsija. Pored crkve, u samostanskom refektorij, nalazi se bogat opus fresaka Gerina da Pistoije.
Vilinski izvor (Fonte delle Fate) je jedan od rijetkih ostataka starijeg i uništenog naselja Poggiobonizio s početka 13. vijeka. Iskopan je 1803. godine.
Castello della Magione, utvrda na Via Francigeni, u davnoj prošlosti vlasništvo templara, a nakon njihova raspuštanja 1312. hospitalaca.
Utvrda (Rocca) u obližnjem naselju Staggiji Senese, vjerojatno potječe iz langobardskih vremena, a od 13. vijeka pripada firentinskoj porodici Franzesi.
Castello di Strozzavolpe, najstarija utvrda feudalne porodice Guidi. Po lokalnoj legendi bila je podzemnim tunelom spojena s Poggibonsijem.
romanička crkva San Martino a Luco.
Crkva Sant'Andrea a Palapiano, najpoznatija romanička građevina u kraju, znana već prije 11. vijeka, a današnje zdanje je iz 13. vijeka.
Crkva Santa Maria a Talciona (12. i 13. vijek). Crkveni portal ima niski (plitki) reljef iz 1234. s prikazom poklonstva kraljeva.
Crkva San Lorenzo in Pian de' Campi u svojoj unutrašnjosti ima opus fresaka Piera Francesca Fiorentina iz 15. vijeka.
Utvrda hospitalaca Magione di Torri s početka 11. vijeka.
Crkva Pieve of San Pietro nalazi se u naselju Ceddi, oko 6 km od centra Poggibonsija. Crkva je romanička građevina s velikom apsidom i masivnim zvonikom. U unutrašnjosti se nalazi tabernakul koji se pripisuje Minu da Fiesoleu.

Palazzo Pretorio
Palazzo Comunale
Bazilika San Lucchese
Castello della Badia
Tvrđava u Staggiji Senese

Gradovi prijatelji

Reference

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Poggibonsi, na portalu treccani.it, pristupljeno 5. 7. 2011. (it)
↑ ^2,0 ^2,1 Podatci talijanskog statističkog ureda Istat, 30. decembra 2009.